Na de eerste klim, of eigenlijk de tweede, kom jebij een kerk op een heuvel waar een beroemde Madonna met kind hing. Hing, want deze is nu te bewonderen in het museum in Viterbo. Er hangt nu nog een foto van het schilderij.
Het is een mooie plek met een heerlijke tuin. Wateerder dan normaal dus maar de eerste pauze.
Daarna gaat het op en neer door een natuurpark. Het is wel weer een mooie route, maar door hetklimmen en dalen erg vermoeiend. Echt een loopritme vind ik zo niet.
Ik loop nog door het plaatsje Formello, dat natuurlijk op een berg ligt, om aan de andere kant via een steile trap gelijk weer omlaag te gaan.
Rome komt nu echt dichterbij. Regelmatig staaner stenen richtingaanwijzers die aftellen.
Het laatste stuk van de dag gaat door een archeologisch interessante plek. Hier lag de oudste stad van Italie, door de Etrusken gesticht: Veii. Ik volg de archeologische route. Er staan overal informatieborden, maar in het landschap zelf is eigenlijk niks te zien. De opgravingen zullen in musea liggen. De wandelaar moet wel tussen de hekjes blijven, dus de route kwijtraken lukt hier niet.
De archeologische route is iets korter dan de ‘normale’ route, wat dan weer goed uitkomt, want het wordt inmiddels weer te warm om te lopen. Ikkruip langzaam naar de eindbestemming; La Storta. Een oninteressante voorstad van Rome. Aangezien vandaag erg vermoeiend was, is het ook niet zo erg dat ik niks hoef te doen. Ik zit wat in de tuin, en doe de was. Deze zie je gewoon droog worden, zo snel gaat het in de zon. Verder uitrusten en voorbereiden op morgen, op Rome!
