De Italiaan is al vroeg weg. Ik doe weer rustig aan. Ik ben moe. Misschien door de regen of door de nieuwe heuvels, maar het is lekker even niet zo ver te hoeven. Als ik op weg ga, regent het behoorlijk hard. Toch maar de poncho aan dan. Ik wil niet al na een uurtje alles nat en koud hebben. Natuurlijk wordt het al snel droger, maar het blijft toch af en aan steeds regenen.
Het eerste deel van de route gaat over een fietspad langs de weg. Het zicht op de heuvels in de verte maakt het goed. Op een gegeven moment is er een keuze om of bovenlangs over de berg te gaan, of de korte route nog een paar kilometer langs de weg. Ik kies voor het laatste, want ik heb nog geen zin om te klimmen. Achteraf hoor ik dat het bovenlangs een grote modder, en dus glibberboel was. Een goede keuze dus.
Na het stuk langs de weg duikt de route opeens een prachtig natuurgebied in, wel met de snelweg op de achtergrond. Het is stroomgebied van de Taro. Heg doet een beetje mediterraan aan, behalve de regen dan 😉 Als de zon even doorbreekt pauzeer ik aan de oever van de rivier. Op dit moment is het maar een stroompje, maar gezien de breedte van de bedding gaat er regelmatig meer water doorheen. Zelfs terwijl ik in de zon zit, blijft het doordruppelen. Rechts van me zie ik het helemaal open breken, links wordt het eeer helemaal donker. Helaas krijg ik de bui van links nog even over me heen.
Na een koffiestop kies ik deze keer wel goor de 'toeristische route' over de berg. Hier gewoon asfalt en prachtig uitzicht over de omgeving. Helaas gaat de route hierna een redelijk drukke weg op die ik zeker vijf kilometer moet volgen.
Als ik het wel een beetje zat ben, loop ik langs een B&B die pelgrims uitnodigd even in hun tuin te pauzeren. Ik wil eerst doorlopen, want het is niet ver meer. Een blik op de saaie weg voor me en ik besluit toch even eat nieuwe energie op te doen in de tuin. De zon breekt door en ik geniet van het uitzicht op de heuvels.
Het is daarna inderdaad niet ver meer en tegen twee uur ben ik bij het hostel. Het hostel zit naast de kerk en was vroeger ook al een pelgrimsopvang. Het ziet er prachtig uit en ik ben blij dat ik er boor heb gekozen om hier te stoppen. Helemaal als de zon doorzet en ik de hele middag onrr de kloosterbogen in de zon kan zitten. Ze spreken hier alleen Italiaans, maar met mijn beperkte kennis van de taal en wat handen en voeten komen we er wel uit. Geen internet ook, mijn telefoon zegt geen service. Daarvoor moet ik even teruglopen naar de weg. Om dit te posten ga ik dat dus zo maar even doen. Hopelijk lukt het. Foto's komen morgen, want daarvoor is de verbinding te slecht. Inmiddels is er nog een Italiaan en een Française bij gekomen. Niet te druk dus!
