De zon schijnt volop als we uit het hostel vertrekken. Ik ga als laatste weg. Ik heb deze etappe opgeknipt, omdat ik 34 km in de heuvels niet echt zag zitten. Het had gekund, maar leuk is het dan niet meer. In plaats van twee langere heb ik nu dus drie kortere etappes. Ik hoef me dus niet te haasten. Omdat de meeste anderen doorlopen, denk ik niet dat ik ze nog weer tegenkom.
In de stralende zon loop ik de stad uit en al snel gaat het langzaam stijgen. Het glooiende landschap is prachtig, zeker na de toch wel saaie afgelopen dagen. De klimmetjes zijn nog laag en goed te doen. Onderweg weer mooie oude kerken en kastelen, wat meer een soort grote gefortificeerde boerderijen zijn. Ze noemen die hier 'castello', maar denk dus niet aan ridders en jonkvrouwen. Alles zit helaas dicht, dus de binnenkant is niet te bewonderen.
Ik pauzeer met de Duitser (die ik onderweg weer tegenkom) op een muurtje, want onderweg zijn er geen cafeetjes of bankjes. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat ik niemand anders zie. Iedereen loopt door. We eten wat Met uitzicht over een glooiende lappendeken. De zon is helaas wel verdwenen.
Tijdens mijn volgende pauze in het parkje met speeltuin begint het te regenen. Eerst nog zachtjes. Daar is geen regenjas of hoes voor nodig. Na enige tijd begin ik toch wel nat te worden en gaat de regenjas aan. Gelukkig nog geen ponchoweer (dat is voor de harde regen waarbij je broek helemaal aan je benen gaat plakken), maar als je maar lang genoeg in zachte regen loopt, wordt toch ook alles nat. Het landschap ik nog steeds mooi, maar ik vind het voor vandaag wel genoeg. Gelukkig is het eind in zicht.
In het hostel is de Italiaan die gisteren 'nieuw' in Fidenza was. Hij loopt een week op de route. We drinken koffie samen en eten ons afhaaleten in de zaal van het hostel. Het hostel is in een soort gemeenschapsruimte, maar deze is vandaag dicht. Het ziet er een beetje uit als een ongezellige voetbalkantine. Wat dat betreft ben ik met het lopen toch ook al op vreemde plekken beland. In ieder geval op plekken waar ik nooit gedacht had te komen. Maar dat maakt dit soort reizen ook wel weer leuk!
