Ik voel me vanochtend nog slap, maar wel een stuk beter. In de avond leek het wat beter te gaan en ben ik naar de supermarkt gelopen om wat eten te halen. Zo zie ik ook nog wat van San Gimignano. Een mooi plaatsje, maar Disneyland is er niks bij! Alleen maar restaurants en toeristenwinkeltjes!
De hele 28 km lopen durf ik nog niet. Maar de bus nemen voelt ook niet goed en is bovendien erg ingewikkeld met drie keer overstappen. Ik besluit om de bus te pakken naar Colle Val d’Elsa, en nog 12 km of zo te lopen. De bus pakken is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik snap echt niks van de tijdschema’s hier. Er staan ook nergens busnummers bij. Andere buitenlanders klagen er ook over. Het lukt uiteindelijk de juiste bus te vinden. Een halve dag lopen is met de bus een kwartiertje, dus al snel ben ik er.
Ik heb de route vrij snel weer gevonden. Het eerste stuk gaat langs de weg de stad uit. Het lopen gaat. In heb hoofdpijn en ik voel alle spieren in mijn benen die ik de afgelopen dagen heb gebruikt. Net buiten de stad stop ik om te eten en drinken. Opnieuw overvalt me een soort duizeligheid, net als gisteren. Ik denk dat wat eten en drinken wel helpt. Vol goede moed loop ik verder. De route is ook hier weer prachtig. Wat groener dan de afgelopen dagen. Echt ervan genieten lukt helaas niet. Met iedere stap ga ik me slechter voelen. Ik kan kiezen, terug naar de bus (wat nog best een eind is) of liften. Dat laatste is nog een uitdaging want erg druk is het niet met auto’s. Ik kom een stel jagers tegen en vraag met behulp van google vertaler of ze me misschien mee kunnen nemen naar Abbadia d’Isola. Ik weet nog steeds niet of ze hier wel heen moesten, maar ze willen me in ieder geval wel even brengen.
Abbadia is met de auto nog geen 10 minuten! We volgen een stuk de route van de Via Francigena, dus heb ik niks gemist! In Abbadia is een prachtig hostel, maar ik heb ook hier een B&B geboekt. Deze was wel iets duurder, maar wat ben ik daar nu blij mee. Het is een huisje met keuken en een tuin. Hier kan ik best een middagje doorbrengen!
Het voelt heel onbevredigend om niet te kunnen lopen. Maar een herhaling van gisteren wilde ik echt voorkomen! Alleen morgen is nog over, maar ook dat denk ik niet te gaan doen. Waarschijnlijk wel het eerste stuk naar Montereggioni. Als dat goed gaat kan ik doorlopen, zoniet dan stopt daar de bus. Helaas gaat het deze keer dus niet helemaal zoals gepland.
Grappig is wel dat de route hier langs het huisje loopt. Ik zie dus allemaal pelgrims langs komen. Tot nog toe geen bekende, maar wie weet. Volgend jaar moet ik deze twee etappes maar alsnog lopen. Dan kan ik weer in dit leuke huisje slapen!
