De herberg zat inderdaad vol. De meesten lopen vandaag de 30 km naar Dan Miniato. Ik heb er voor gekozen te slapen in het hostel in de oude Medicibrug, dat ongeveer halverwege de route ligt. Ik heb dus geen haast. De rest wel en om zes uur begint het gestommel van inpakkende pelgrims. Ik wacht rustig af tot iedereen weg is en ga dan op mijn gemak douchen en inpakken. Rond acht uur ben ik ook op weg. Een beetje vroeg voor maar 15 km, maar in bed blijven liggen is ook zonde van de mooie dag.
De route is vandaag prachtig. Vooral door gemengd Mediteraan bos. Met veel heide en vreemde struiken. In de ochtend is het nog lekker fris, zonder dat het koud is. Ik ben eigenlijk best moe, en omdat ik geen haast heb slenter ik bijna door de bossen. Ik lees alle informatieborden onderweg en probeer ieder bankje (dat zijn er trouwens niet echt veel). Ik loop over een origineel stuk ‘cobble stone’ weg uit de Middeleeuwen. Het idee is leuk en bijzonder dat het nog kan, maar het loopt voor geen meter! Ik hoop voor die Middeleeuwse pelgrims dat de weg toen beter was. Ik kan me namelijk voorstellen dat de weg in die paar eeuwen wel wat is verzakt. Iets verder lees ik echter op zo’n infobord, dat in de 13e eeuw de weg zo slecht was dat wagens omkiepten! Zo leer je nog eens wat onderweg.
Als ik tegen elf uur door het plaatsje Galleno loop stop ik voor koffie. Het is zo’n typisch stoepterrasje. Een meter stoep, wat tafeltjes en stoeltjes tegen de gevel en je hebt een terras. Kun je leuk kijken naar de langsrijdende auto’s!
Nog maar zes kilometer te gaan en opnieuw door bos. Na elf uur is de frisse lucht ineens verdwenen en gaat de zon z’n best doen. Het is dan wel bos, maar het pad loopt vol in de zon. Met nog een klein stukje te gaan neem ik toch even een afkoelpauze. Ik ga lekker op mijn kleedje liggen en heb moeite om niet in slaap te vallen. Herbergen zijn prima goedkope en gezellige overnachtingsplekken, maar minder goed voor je nachtrust! Na een half uurtje ga ik toch maar weer op weg. Als ik het bos uitkom kijk ik ineens over glooiende velden. Blijkbaar ben ik ongemerkt aardig omhoog geklommen. Ik ben mijn wandelstok vergeten, dus ik hoop dat het niet te heftig klimmen en dalen wordt daar in die heuvels! Al snel ben ik in Ponte a Cappiano waar de herberg is.
Waar ik bang voor was komt ook uit, de herberg gaat om vijf uur pas open (het is 13.00 uur). Dat wordt wachten. Alle bars en restaurants zijn dicht tot een uur of acht. Gelukkig is er achter de herberg een parkje. Ik installeer me daar en ga lekker luieren in de zon. Toen ik vanochtend best moe was, bedacht ik nog dat ik misschien beter een strandvakantie kan boeken volgende keer. Maar dit komt op hetzelfde neer. Gewoon een paar uur in de zon hangen, wat lezen en wat slapen. En voor je het weet is het nog maar een half uur wachten!
