donderdag 11 oktober 2018

Pittig dagje

Als ik rond negen uur vertrek is het bewolkt. Aan de straat te zien heeft het vannacht geregend. Ondanks dat het bewolkt is, is het warm, klam en vochtig. Alleen van de lucht wordt je al nat! Na het dorp klimt de route al snel omhoog langs de weg. Het volgende plaatsje is de laatste mogelijkheid om nog wat inkopen te doen voor de 25 km van vandaag. Het is er dan ook vol met pelgrims! Daarna klimt het nog even langs de weg verder, om vervolgens een landweg in te slaan. De route is prachtig! Dit is denk ik de mooiste dag tot nog toe in Italie! Het Toscaanse heuvellandschap overal om je heen. Na een flink stuk klimmen, ik heb me toch wat vergist in de heuvels hier, blijft de route een tijd over de kam van de heuvel lopen. Natuurlijk weer even omlaag en terug omhoog, om weer de kam te volgen.

Het is nog steeds bewolkt, wat de route een bijzondere sfeer geeft. De zo bekende gele heuvels zijn nu verschillende tinten bruin. De oogst is binnen gehaald en de aarde ligt te wachten op nieuwe zaden. De omgeploegde klei wisselt af met olijfgaarden, wijnranken, bos en akkerland. Het is vandaag echt genieten. Het grootste deel van de route is het genieten in stilte. Alleen bij de rustplekken kom ik andere pelgrims tegen. Soms loopt er iemand in de verte, maar verder voelt het als alleen op de wereld.

Naast genieten is het toch ook wel hard werken. Ondanks dat ik ieder jaar minder meeneem, lijkt de rugzak nog steeds even zwaar. Zodra de route omhoog gaat nog eens extra! Maar misschien ben ik gewoon nog niet gewend aan het lopen met de rugzak. Mijn voorbereiding dit jaar was niet zo goed, want het waren toch geen hoge bergen! Nou, hoog of niet, pittig is het wel!

Het laatste stuk is weer langs de weg, en ook Gambassi Terme ligt natuurlijk boven op de berg! Ik slaap vanaf vandaag alleen nog in B&B’s. Gisteren was het erg druk in de herberg. Er was een erg aanwezige groep, en maar twee badkamers/WC’s. Iedereen ging ‘s nachts natuurlijk nog een keer naar de WC en ‘s ochtend weer vroeg opstaan met veel gepraat. Ineens was ik de herberg zat. Al jaren neem ik mij voor om alleen in B&B’s te slapen, maar de kosten brengen me toch steeds terug naar de herbergen. Nu ik niet zo lang ga, wil ik toch eens de B&B’s proberen. Vanavond dus de eerste.

De B&B ligt aan de route, aan het centrale plein met een balkon dat uitzicht geeft over de heuvels. Ik hoef niet te wachten tot ze open gaan! Als ik aankom vindt ik een schone en gezellige kamer. Na de douche kan ik heerlijk even bijkomen op bed. Geen mensen die in en uit lopen of herrie maken. Al mijn spullen kan ik neergooien en pas morgen weer opruimen! Geen wachtrij voor de douche! Heerlijk! Ik kan hier denk ik wel aan wennen! Onderweg kom ik genoeg mensen tegen voor een praatje. Bovendien zitten in de andere twee kamers hier ook pelgrims die geen zin hebben in herbergen! Vanavond dus heerlijk rustig slapen, zonder drukte op de WC’s of vroeg vertrekkende pelgrims!


Einde

Aan alles komt een eind. Zo ook aan jaren lopen naar Rome! En wat doe je dan op zo’n laatste dag in Rome. Nou, lopen! Niet echt natuurlijk, ...