Vanuit het stadje is het omhoog naar de route. Alsnel heb ik deze gevonden en zelfs in de regen is het weer prachtig. Ik loop door enorme velden zonnenbloemen, helaas allemaal uitgebloeid, maar dat maakt het niet minder indrukwekkend.
In de verte lijkt het lichter te worden, maar het duurt nog tot een uur of twaalf voordat de poncho uit kan.
De route is grotendeels vlak, maar pakt net aan het eind een paar pittige klimmetjes mee. De regen is gestopt en heeft plaats gemaakt voor een erg vochtige warmte. Ik weet niet waar ik natter van werd. In ieder geval heb ik nu geen plakkerige poncho meer. Door lanen met cipressen klim ik omhoog. Beneden zie ik Buenconvento al liggen. Het voelt weer verder dan verwacht, en als mijn tracker 16 km aangeeft geloof ik dat wel! Ik had zelf op ongeveer 12 gerekend....
Mijn kamer ligt echt aan de route in het oude centrum van Buenconvento. Via een spannend deurtje naast een poort ga je een trap op en weer een spannend deurtje door. Ik voel me Alice in Wonderland! Het is een mooie typisch Toscaanse kamer. Dit zijn de leuke adresjes langs de route die ook het pelgrimeren speciaal maken! Zo beleef je een land echt. Vanuit mijn kamer hoor ik de geluiden van de straat met terrasjes en ruik ik de zoete geur van de ijssalon aan de overkant. Na een douche ga ik daar dus maar snel iets halen!
Buenconvento is een vestingsplaatsje met smalle straatjes binnen de oude muren. Een leuk plekje om rond te lopen. Dat miste ik gisteren in mijn hotel langs de weg wel. Maar dat was dan ook vooral praktisch. Ik loop wat rond en vind een eetadresje voor vanavond met een pelgrimsmenu. Voor 15 euro goed eten! Dat hoop ik vaker tegen te komen. Nog even wachten tot het restaurant om zeven uur open gaat!
