Vandaag dag twee over de Po-vlakte en het is wederom bewolkt. Met vier andere pelgrims is er ontbijt in het hostel. Ik eet mijn eigen meegebrachte havermout, met voor de smaak wat jam erin. We wassen even af en gaan dan allen stuk voor stuk op weg. Zodra ik de straat uit ben begint het te regenen. Dus regenjas en hoes over de rugzak. Voor de poncho regent het gelukkig niet hard genoeg. De stad uit loopt nog langs de weg, daarna duikt de route weer de rijstvelden in. Een stukje voor me loopt Bert, die ik even later inhaal als hij het uitzicht staat te bewonderen. Ik draai me ook om en kijk achterom: daar liggen in de eerste zonnestralen van de dag de witte toppen van de Alpen. Het is echt een fantastisch gezicht en regelmatig draaien we ons om om te kijken. De hele route blijven de Alpen in zicht.
De route is wat afwisselender dan gisteren, dan door bosjes, rijstvelden en een aantal plaatsjes met prachtige kleine oude kerken. De route uit mijn boek is 20 km en loopt tot Robbio. Morgen is het dan 15 km naar Mortara. En op deze platte route vind ik 15 km toch wel erg weinig. Dan ben ik om twaalf uur al op mijn bestemming. Ik besluit door te lopen. In eerste instantie tot halverwege de volgende etappe, maar buiten de herberg blijkt daar helemaal niks te zijn. Ik voel me nog goed en besluit samen met Bert ( wiens routegids een andere etappe indeling heeft) mee door te lopen naar Mortara. Het is even doorzetten, maar als je wat loopt te kletsen gaan de kilometers toch best snel. Sommige saaie stukken voeren we levendige gesprekken (Bert is theoloog), en soms zijn we stil en genieten van de omgeving.
Bij het inlopen van Mortara komen we langs een prachtige kerk. Helemaal beschilderd van binnen met ingetogen kleuren op de 'fresco' manier. De priester is in de kerk en ik krijg een mooie stempel in mijn pelgrimspaspoort. Verder krijgen we een informatieboekje over de kerk en een flesje water! Daarmee halen we de laatste drie kilometer naar het centrum ook wel.
Met pijnlijke voeten is het laatste stukje om en onder het spoor door nog even doorzetten, maar dan zijn we bij het hotel dat Bert heeft geboekt. Het hostel is nog 1,5 km verder, en heeft maar zes bedden. Ik besluit ook in het hotel te blijven. Even weer genieten van de luxe van een eigen kamer! Helaas gaf de luxe douche die ik in gedachten had erg weinig water, als je tenminste een warme douche wilt. Maar het is het fijn even met niemand rekening te hoeven houden. Eenmaal gedoucht (wat met het ministraaltje langer duurde dan normaal) ben ik toch wel erg moe. En met mijn eigen kamer kan ik ongenegeerd even instorten. Wat dat betreft mis ik mijn tentje. Lekker in de zon in het gras liggen of bij slecht weer in je eigen tentje. Dat had ook zeker zijn voordelen. Ik heb deze week echter pas twee campings gezien, dus hier in Italië was dat geen optie geweest.
Het hotel heeft een chinees/Japans restaurant. Dat lijkt me heerlijk, want dat is mijn favoriete keuken en ik kan alles eten! Na een heerlijke kippensoep en Thaise beefreepjes, en na het schrijven van dit stukje, kan ik nu eindelijk gaan slapen 😉 Voor morgen staat een overzichtelijke etappe van 20 km op de planning. Onderweg is dan nog een bezoek aan een oud klooster mogelijk! Vandaag was lang en vermoeiend, maar er gaat zeker een moment komen dat ik blij ben met de extra dag die ik nu heb ingelopen!
