De kermis is nog tot laat bezig, maar daarna slaap ik best goed. Om kwart voor zeven 's ochtends vindt de kerk naast het Ostello dat iedereen wakker moet worden en begint enthousiast de klokken te luiden. Wakker worden dus. Ik heb gisteren yoghurt gekocht voor het ontbijt, dus eet dat met wat meegenomen muesli van thuis. Als ik helemaal klaar sta om weg te gaan, begint het in de verte te donderen. Zowel de Italiaan als reageren met 'Oh no!' En ja hoor, het wordt pikdonker en het komt met bakken uit de hemel. We gaan dus maar weer op bed liggen, want veel meer kun je niet in het hostel, en wachten af. Ook Bert laat weten nog even te wachten. Een half uur later ziet het er weer veilig genoeg uit om te vertrekken. Door de regenbui is het nu warm en vochtig. Al snel trekt de bewolking weg en wordt de lucht strak blauw. We lopen weer langs rijstvelden, maar ook langs irrigatiekanalen en bosjes.
In het eerste dorpje waar we doorheen lopen bezoeken we traditiegetrouw de kerk. Deze moet wel bijzonder zijn, want hij heeft zijn eigen zebrapad recht tot de ingang. De kerk zelf is mooi, maar spreekt me niet zo aan. Even verderop zien we tot onze verbazing het Australische stel van een paar dagen geleden zitten. Hoe kunnen zij nu ineens voor ons lopen? Nou, met een beetje smokkelen met de trein. Net als wij allemaal konden ze moeilijk een hotel vinden in Pavia, en verblijven nu dus in een dorpje eerder op de route. Ze laten hun rugzak hier achter, lopen dan naar Pavia, en nemen de trein terug. Ik heb gelukkig een aantal dagen geleden al gereserveerd, want toen was al duidelijk dat een plekje lastig zou worden.
Het tweede deel van de dag loopt door het natuurpark van Ticino langs de rivier met dezelfde naam. De rivier staat bekend om zijn blauwe kleur en is idd prachtig! De route gaat door het bosachtige gebied langs de oevers. Van de regen van vanochtend is hier weinig meer te merken. Alles is kurkdroog, bloedheet en doet bijna mediterraan aan. Voor je voeten schieten constant hagedissen en sprinkhanen weg. Vlinders begeleiden ons op de route. Dit gebied loopt eigenlijk helemaal door tot aan de stad, die aan de rivier ligt.
Mijn hostel ligt nog zo'n drie km van de route, en ik kan deze het snelst bereiken door een brug eerder te nemen en aan de andere kant langs de rivier weer een eind terug te lopen. Bert gaat ergens anders heen en dus nemen we hier nu echt afscheid. Hij blijft morgen hier en hij zal me met de huidige planningen niet meer inhalen. Weer alleen loop ik de mooie route langs de rivier terug. Het hostel is even zoeken, maar toch snel gevonden. Het zit helemaal vol met jongeren. Ik denk dus dat het iets met de universiteit hier te maken heeft dat er geen kamer of bed meer te krijgen is in de stad. Ik haal een magnetronmaaltijd en een soort vleessalade bij een winkeltje in de buurt. De restaurants hebben alleen pizza en dat durf ik niet aan met morgen 28 km voor de boeg, en dan ook nog 3 km terug naar de route natuurlijk! Maar ik denk ik daarvoor de bus neem. Vanavond bijtijds slapen, want morgen kan een lange dag worden!
