Einde

Aan alles komt een eind. Zo ook aan jaren lopen naar Rome! En wat doe je dan op zo’n laatste dag in Rome. Nou, lopen! Niet echt natuurlijk, maar toch. Ik ga naar de San Giovanni in Laterno basiliek. Eer uurtje wandelen.

Onderweg kom ik langs restanten van Romeinsehuizen. Meer zoals de normale (rijkere) mensen woonden, in plaats van een keizer. Het lijkt me leuk en ik ga kijken. Je moet een beetje je verbeelding gebruiken, want de fundering van een kerk is dwars door de huizen heen gebouwd. Ik bevind me dus ook onder een kerk.

Na dit bezoek loop ik verder naar de basiliek. Deze basiliek was voordat de pausen naar Avignon en daarna het Vaticaan verhuisden, de zetel van de paus. Het is dan ook een grote basiliek met een klooster erbij. De basiliek is overdadig versierd, maar toch weer heel anders dan de nieuwere kerken!  Veel schilderingen en hout. Er is een dienst gaande, en het gezang past wel mooi bij de oude sfeer van de kerk.

Het is ook mogelijk een kijkje te nemen in de kloostergang.

Na de basiliek loop ik verder naar het oude Romeinse badhuis. Een van de best bewaarde uit de oudheid. Je moet wel even geduld hebben om binnen te komen. Er staan denk ik 30 mensen voor me in de rij en dit duurt ruim een half uur. Soms loopt het gewoon 5 minuten helemaal niet door. Echt belachelijk! Geen idee ook waarom het zo lang moet duren, maar iedereen in de rij klaagt. Ik heb echter geen ander plan voor vanmiddag, dus blijf ik maar staan.

Eindelijk binnen is het ook wel indrukwekkend. Zo maken ze een Spa tegenwoordig niet meer. Ongelooflijk hoog en groot. Er kwamen dagelijks 8000 mensen. En heel ingenieus gebouwd met watersystemen etc. Bovendien ligt het in een mooie rustige tuin. Ik merk dat ik weer behoefte heb aan natuur. Zo’n stad is leuk, maar liefst pak in mijn rugzak en loop verder. Helaas loop ik nu eerst richting het vliegveld en terug naar Nederland. Een nieuwe tocht laat nog even op zich wachten!

Na het badhuis, waar je helaas niet meer kon badderen, mijn tas ophalen en naar het vliegveld. Maar niet voordat ik nog een laatste ijsje heb gehad!

Inmiddels zit ik op het vliegveld. Ingecheckt en alles, wachtend op de vlucht naar huis. Het avontuur zit er weer op. Vanavond weer in mijn eigen bed.  Ook wel weer fijn!

Oude stenen

Vandaag staat een dagje ruïnes bezoeken op de agenda. Ik kan kiezen, een half uur met de tram of een half uur lopen. Dan maar lekker lopen. Ik ben te vroeg bij het Colloseum. Het is nog niet open, maar toch staat hier al een rij te wachten. Mijn ‘voordringrij’ is ook wat langer, maar gaat echter toch een stuk sneller.

Het Colloseum is indrukwekkend. Helaas kun je vanwege restauratie niet naar de het onderste niveau, maar er is nog genoeg te zien!

Daarna steek ik over naar de Palantin-heuvel. Dat is waar de keizers woonden. In een mooi park liggen de ruïnes. Een stuk rustiger hier dan in het Colloseum en ik kan op mijn gemak rondlopen en rondkijken. Het is ook enorm. Ik probeer me voor te stellen hoe dit vroeger was, dat kan niet anders dan een enorme rijkdom zijn geweest. Ik koop een boekje met reconstructies er in die toen en nu laten zien, erg leuk. En ja, ongelooflijk groot en rijk! Met overal marmer, water en tuinen. Niet voor te stellen!

De heuvel loopt bijna naadloos over in het Romeinse forum. Dit was het politieke en religieuze centrum van het oude Rome. Met tempels en senaatsgebouwen. Even gaat het regenen, maar gelukkig niet lang en niet hard. Onder de bomen even schuilen is genoeg. Ook hier helpt mijn boekje een idee te vormen van de omvang. Het is toch lastig bedenken hoe iets er uit zag als er nu nog drie pilaren staan. Wat dat betreft hadden ze daar wel wat meer informatie over kunnen neerzetten. Maar dan koopt niemand natuurlijk die boekjes nog!

Er is veel te zien, en ik houd van oude stenen. Ik ben dus wel een tijdje zoet. Als ik alles gezien heb loop ik terug naar huis. Vanwege een concert in het Circus Maximus is de weg afgesloten. Door het omlopen kom ik wel langs de ingang. Ik heb nog wel tijd en ben benieuwd naar de virtual reality ervaring die ze hier hebben. Gewapend met een VR-bril loop ik rond. Op specifieke plekken moet je de bril opzetten en dan verrijst het Romeinse stadion in volle glorie. Je kunt gewoon rondkijken en dan beweegt het beeld  mee. Ik wordt er eerst wat misselijk van, maar het went. Je ziet de winkeltjes, de tribunes, en de wagenraces. Erg leuk!

Nu dan terug naar huis, maar via de Gelateria! Dat heb ik wel verdiend! Toch weer 20 km gelopen!

Net ingecheckt voor de vlucht van morgen. Aan alle vakanties komt een eind. Ik heb morgen echter nog de hele dag. Zo maar eens bedenken wat ik dan ga doen!

Vaticaanmuseum en verhuizen

Ik check vanochtend uit bij het hotel. Gelukkig kan mijn tas nog even blijven staan. Om negen uur heb ik een bezoek asn het Vaticaanmuseum geboekt. Verzamelen voor de St. Pieter en dan metz’n allen achter het vlaggetje aan naar het museum. Nog best een stukje lopen, maar ik was weer blij met mijn ‘voordringkaartje’; wat een enorme rij! Wij liepen er langs en eenmaal binnen konden we verder ons eigen gang gaan. Maar wat ongelooflijk druk! Mijn eerste neiging was om gelijk weer naar buiten te gaan! Dit was niet leuk. Maargoed, ik ben er nu en wil dan ook wel wat zien. Het museum is te groot om bij alles stil te staan. Ik volg de standaard audiotour langs de verschillende zalen. Sommige stukken waren zo druk dater opstoppingen ontstonden!  Maar wat een indrukwekkende collectie. Ik wilde vooral de Romeinse beelden, de Etruskische sectie en de Sixtijnsekapel zien.

Je merkt dat veel mensen alleen voor de kapel komen. Die nemen de kortste route er naartoe en slaan alle zalen over. Zelf kijk ik ook maar vluchtig naar de indrukwekkende 55! zalen moderne kunst, ondanks het feit dat bijna alle bekende schilders hier hangen! Het kost vandaag te veel energie om daar ook nog te gaan kijken.

De Sixtijnse kapel is zo vol dat er bijna niemand meer bij kan. Foto’s maken mag niet, maar het iswel indrukwekkend. Maar dat is het hele museum! En heel Rome! Het is zo’n overdaad aan kunst dat je er een beetje immuun voor wordt. En dat is wel jammer. Eigenlijk moet je af en toe een werkend gaan en dan een of twee dingen bekijken. Dan blijft het leuk! En met een retourvlucht voor 99 euro is dat ook nog best te doen! Binnen een paar uurtjes ben je er vanaf Rotterdam!

Veel eerder dan verwacht ben ik al klaar in het museum. Gelukkig kan ik vroeg terecht op mijn nieuwe adres in het centrum van Rome. Ik neem de trein en om een uur zit ik heerlijk in mijn appartementje. Ik besluit de wijk te verkennen met een stadswandeling. Dit is de ‘gezellige uitgaanswijk’waar het allemaal schijnt te gebeuren. Met kleinegezellige straatjes en leuke restaurantjes. De wandeling begint echter op een berg, dus ga ik weer omhoog! Van boven weer een mooi uitzicht. 

Door de wijk loop ik terug. Het is inderdaad best leuk, maar ik had me er meer van voorgesteld. De overvolle of juist lege terrasjes nodigen me niet uit om even te gaan zitten. Ik neem dus een lokale specialiteit, een soort enorme nassibal met risotto en vlees, en ga lekker bij de fontein zitten.

Onderweg zijn er nog wat mooie kerken te bezoeken, die ook weer indrukwekkend zijn.

De route eindigt bij de rivier. Vanwaar ik terug naar ‘huis’ loop. Toch nog een half uur lopen! Aan het eind van de dag staat er weer 20 km op de teller! Hoezo lekker relaxen in Rome!

St. Pieter en Castel D’Angelo

Vandaag en morgen staan in het teken van Vaticaanstad. Vandaag de St. Pieter bekijken en morgen het Vaticaanmuseum. Ik heb een Rome-pas waarmee ik de rij voor de St. Pieter mag passeren. Nu is om negen uur ‘s ochtends de rij nog nietzo lang, maar het scheelt toch!

De St. Pietersbasiliek is het hart van het katholicisme en deze basiliek moet dat dan ook uitstralen. Het moest de grootste en mooiste kerk van alle kerken zijn, dus dan kun je wat verwachten. De baseliek bevat vele kunstwerken, waar je al meerdere musea mee kunt vullen. Maar het belangrijkste is natuurlijk het graf van Petrus! Eigenlijk is dat waarom de hele Via Francigena bestaat, een pelgrimstocht naar het graf van Petrus. Nu is dat voor mij niet de reden geweest om te gaan lopen, maar nu ik er toch ben ga ik in deze traditie natuurlijk wel kijken. 

Het graf bevindt zich in het hart van de kerk. Onder de prachtige koepel van Michelangelo. In de graftombes zelf mogen geen foto’s gemaakt worden. Er is ook eigenlijk niet zo veel te zien. De versieringen ‘boven’ de grond zijn indrukwekkender.

De meeste gelovigen en pelgrims gaan voor een‘tastbare’ ontmoeting met Petrus naar het bronzen beeld, waar je de voet van Petrus aanraakt. Dit gebeurt al zo lang, dat zijn voet helemaal ‘versleten’ is.

Naast Petrus liggen ook alle pausen hier begraven. Iedere paus heeft zijn eigen monument. De een wat uitbundiger dan de ander. Ook staat er een prachtig beeld van Michelango van Maria metde gekruizigde Jezus.

Ik bezoek ook nog de schatkamer met prachtigekerkelijke kunst, maar fotograferen verboden. Daarna heb ik al zo lang rondgeslenterd, dat ik alle audio-uitleg van ieder afzonderlijk monument voor alle pausen even oversla! Alle kerkbanken zijnweggehaald om alle bezoekers meer ruimte te geven, maar hierdoor kun je nergens even gaan zitten. Ik denk dat ik dit geslenter vermoeiender vind dan 25 km wandelen!

Na het bezoek doe ik eerst even boodschappen,lunch ik wat op de kamer en ga ik even uitpuffenvan het geslenter. In de middag heb ik een bezoek aan de oude gevangenis waar Petrus heeft gezeten (vraag me even niet waarom) gepland. Deze ligt wel wat uit de richting en de meningen over de gevangenis zijn verdeeld. Als ik al klaar zit in de bus lees ik echter dat je hier alleen met ‘gepaste’ kleding in mag. Mijn jurkje voldoet daar niet aan. Weer helemaal terug en omkleden heb ikgeen zin in, dus besluit ik naar het Castel D’angelo te gaan. Een indrukwekkend gebouw waar ik erg nieuwsgierig naar ben. Oorspronkelijk gebouwd als mausoleum voor Hadreanus, maar later een fort geworden en pauselijk onderkomen. Hier mag ik met mijn jurkje wel gewoon in!

Het is zeker een bijzonder gebouw, waarbij je resten van alle verschillende functies terug vindt.

Vanaf het dak heb je een mooi uitzicht over Rome en Vaticaanstad.

Tot slot is er in nog een tentoonstelling over Bulgari, met sieraden en kleding. Er stonden geen prijzen bij de sieraden, maar daar ben ik wel nieuwsgierig naar. Wat een enorme overdaad en diamanten. Ik zou het niet eens durven dragen!

Al met al ben ik blij dat ik binnen ben geweest in dit bijzondere gebouw! De gevangenis moet een andere keer dan maar, of niet....

Inmiddels ben ik helemaal gaar. Misschien moet ik ook maar een siësta gaan inlassen. Er is nog zo veel te zien, maar het moet ook wel leuk blijven. Dus neem ik maar weer een ijsje (dat wordt afkicken straks in Nederland) en ga dan in het hotel de dag van morgen voorbereiden en wat uitrusten!

Ik eet op het dakterras van het hotel en blijf daareen tijdje zitten. Lekker rustig, maar toch buiten en onmiskenbaar in Rome!